Majlis Bahasa Brunei Darussalam Indonesia Malaysia

 

SEJARAH RINGKAS PENUBUHAN MABBIM

Bahasa Melayu/Indonesia merupakan bahasa serumpun yang berasal daripada rumpun Austronesia. Dilihat dari segi warna kulit, rupa, dan budaya bangsa masyarakat penuturnya dan struktur serta kosa kata bahasanya memang tidak syak lagi bahawa bahasa Melayu/Indonesia mempunyai banyak persamaan. Namun, kedatangan Inggeris dan Belanda pada 1824 (Perjanjian Inggeris-Belanda 1824) telah membahagikan bahasa dan bangsa serumpun ini kepada tiga sempadan geografi dan politik yang ketara.

Menyedari peri pentingnya bahasa serumpun disatukan semula bagi memastikan kelancaran komunikasi budaya, ilmu, dagang, ekonomi, teknologi, dan lain-lain antara negara yang menuturkan bahasa Melayu/Indonesia, serta melihat peranan yang dimainkan oleh bahasa Melayu dan bahasa Indonesia di Asia Tenggara dan di seluruh dunia, maka gagasan penubuhan Majlis Bahasa Indonesia-Malaysia (MBIM) diutarakan. Gagasan yang muncul seawal 1950-an ini mempunyai wawasan untuk menyatukan bahasa serumpun ini. Titik permulaan bagi merealisasikan hasrat ini ialah pertemuan antara Jawatankuasa Kerjasama Bahasa Melayu-Bahasa Indonesia pada 04–07 Disember 1959. Malaysia diwakili Tun Syed Nasir, manakala Indonesia pula diwakili oleh Dr. Slamet Mulyana. Hasil pertemuan tersebut telah mencetuskan idea terhadap Sistem Ejaan Malindo yang pelaksanaannya dirancang diadakan pada Januari 1962. Namun, konfrontasi Indonesia-Malaysia menyebabkan pelaksanaannya tertunda sehingga  pada tarikh 07 September 1966. Seterusnya, pada 27 Jun 1967 Jawatankuasa Ejaan Malaysia dan Tim Ahli Bahasa KOTI dari pihak Indonesia mencapai keputusan untuk mewujudkan Sistem Ejaan Baru yang praktis, ekonomis, dan ilmiah.

Berikutnya pada tahun 1960-an, beberapa buah jawatankuasa istilah telah ditubuhkan untuk memenuhi kehendak satu  daripada lima tujuan dasar penubuhan Dewan Bahasa dan Pustaka, iaitu menyatupadukan ejaan dan sebutan dan mengadakan perkataan-perkataan teknikal dalam bahasa Melayu. Keperluan untuk menubuhkan jawatankuasa istilah berkenaan juga bertujuan untuk memudahkan sistem penterjemahan bagi perkataan-perkataan teknikal ke dalam bahasa Melayu yang pada masa itu menghadapi masalah disebabkan terdapatnya banyak perkataan asing yang digunakan, seperti  dalam borang rasmi kerajaan dan persuratan. Kemudian pada tahun 1965 hingga 1982, 19 buah jawatankuasa istilah untuk membincangkan istilah-istilah umum telah ditubuhkan. Penubuhannya bersandarkan kepada keperluan jabatan-jabatan kerajaan dan swasta pada waktu tersebut.

Untuk memperkembangkan bahasa Melayu bagi kepentingan sosial dan politik, Negara Brunei Darussalarn melalui Dewan Bahasa dan Pustaka telah mengambil langkah-langkah yang positif dengan menghantar rombongan pemerhati ke Negara Malaysia dan Indonesia menerusi Majlis Bahasa Indonesia-Malaysia (MBIM) yang ditubuhkan pada 29 Disember 1972. Badan ini merangka kerjasama antara kedua-dua buah negara dalam bidang kebahasaan yang meliputi ejaan, istilah, dan tatabahasa.

Seterusnya pada tahun 1981 hingga 1984, Negara Brunei Darussalam telah menghantar rombongan selaku pemerhati dalam sidang tersebut. Mereka ini dihasratkan untuk meninjau kerjasama kedua-dua buah negara dalam bidang kebahasaan. Pemerhati yang pernah mengikuti sidang majlis tersebut adalah seperti yang berikut:

Mulai pada 4 November 1985, Negara Brunei Darussalam telah menjadi anggota penuh badan tersebut. Perasmiannya telah diadakan di Jakarta, Indonesia dan dari saat itu Majlis Bahasa Indonesia – Malaysia (MBIM) bertukar nama menjadi Majlis Bahasa Brunei Darussalam-Indonesia-Malaysia (MABBIM).